چوب اسکی یکی از مهم‌ترین مواد در ساخت اسکی است. اولین استفاده‌های محسوب‌شده از چوب اسکی به دوران باستان برمی‌گردد. اسکی‌های باستانی اغلب از چوب درختانی مانند سنگرو، سنگریزه و سنگریزه سفید ساخته می‌شدند. این چوب‌ها به دلیل ویژگی‌های خاصی مانند سبکی، ضد چسبیدن و مقاومت در برابر خشونت، بسیار مناسب بودند.
در دوران مدرن، تکنیک‌های ساخت چوب اسکی پیشرفت کردند و از موادی مانند پلی‌استر و کربوران استفاده شد تا از ویژگی‌های بهتری از چوب طبیعی بهره‌برداری کنند. امروزه، چوب اسکی همچنان یکی از مهم‌ترین مواد در ساخت اسکی است و تحقیقات برای بهبود کیفیت و عملکرد آن ادامه دارد.
اولین سازنده چوی اسکی :
اولین چوب اسکی در سال ۱۸۹۵ توسط یک مهندس سوئیسی به نام لئو پولارد در کشور سوئیس ساخته شد. این نوع چوب اسکی به عنوان “چوب پولارد” شناخته می‌شود و به دلیل خواص منحصر به فرد آن، به سرعت و محبوبیت بسیاری دست زد.
در تاریخچه دنبال کنید :
دوران باستان
۶۰۰۰ سال قبل از میلاد: نخستین اشیای باستانی مرتبط با چوب اسکی در روسیه، چین و نروژ کشف شده‌اند. این چوب‌های اسکی اولیه از چوب جامد ساخته شده بودند و برای بقا، به مردم کمک می‌کردند تا در مناطق پوشیده از برف سفر کنند و شکار کنند.
قرون وسطی
عصر وایکینگ‌ها: در اسکاندیناوی، اسکی به‌عنوان یک وسیله حمل و نقل و همچنین یک مهارت نظامی استفاده می‌شد. هم چنین وایکینگ‌ها از چوب اسکی استفاده می‌کردند و در اساطیر نورس و ساجاها به اسکی اشاره شده است.
قرن ۱۲: گزارش شده است که نیروهای نروژی در طی جنگ‌ها از چوب اسکی استفاده می‌کردند و اسکی به تدریج به یک فعالیت تفریحی در اسکاندیناوی تبدیل شد.
قرن ۱۸ و ۱۹
سوندری نورهیم: اغلب به عنوان “پدر اسکی مدرن” شناخته می‌شود. او از نروژ بود و به او نسبت داده می‌شود و معرفی چرخش تل‌مارک در اواسط قرن ۱۹ را ارائه داده است.
کلاب‌های اسکی: اولین کلاب‌های اسکی و مسابقات در نروژ آغاز به کار کردند که به رسمی‌سازی این ورزش کمک کردند و محبوبیت آن را در سراسر اروپا و آمریکای شمالی گسترش دادند.
اوایل قرن ۲۰
اسکی در المپیک: اسکی در اولین بازی‌های المپیک زمستانی که در شامونی، فرانسه، در سال ۱۹۲۴ برگزار شد، به عنوان یک ورزش گنجانده شد. اسکی کراس کانتری و اسکی پرش از جمله اولین رشته‌ها بودند.
استراحتگاه‌های اسکی: تأسیس استراحتگاه‌های اسکی در آلپ و راکی‌ها در دهه ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ باعث شد که اسکی برای عموم مردم در دسترس‌تر شود و به محبوبیت آن کمک کرد.
اواسط تا اواخر قرن ۲۰
پیشرفت‌های فناوری: توسعه مواد جدیدی مانند فایبرگلاس و فلزات ، طراحی چوب اسکی را متحول کرد و چوب‌ها را سبک‌تر، قوی‌تر و پاسخگوتر کرد. معرفی بالابرهای اسکی و تجهیزات گسترش‌دهنده نیز استراحتگاه‌های اسکی را متحول کرد.
فری‌استایل و اسنوبرد: در دهه ۱۹۸۰، اسکی آزاد و اسنوبرد به وجود آمدند که ابعاد جدیدی به ورزش‌های زمستانی اضافه کردند و جوانان بیشتری را به خود جذب کردند.
قرن ۲۱
نوآوری‌های مدرن: پیشرفت‌های فناوری همچنان این ورزش را شکل می‌دهند، با نوآوری‌هایی در مواد چوب اسکی، رشد گردشگری اسکی نیز به توسعه شیوه‌های سازگار با محیط زیست و ابتکارات گردشگری پایدار منجر شده است.
امیر مبتهج – پاییز 1403